Warsztat Olgi Boznańskiej

Boznańska maluje na chudym, chłonnym podkładzie. Często są to płyty pilśniowe i tektury, których nawet nie przekleja ani nie gruntuje, co nie jest dobre technologicznie. Dlatego po latach pilśń, nieodporna na wilgoć, wygina się i zniekształca, a farba z małą ilością spoiwa po latach kruszy się i odpada. Podczas malowania olej z farby wchłania się w podłoże (pilśń / tekturę).
Dlaczego tak robiła? Z pośpiechu. Brała, co było pod ręką. Malowała tak wiele szkiców, badała temat. Trochę tak jak pisarz, który się rozpisuje, a potem zapisane kartki wyrzuca.

Farba na chudym podkładzie inaczej się zachowuje. Pozbawiona oleju staje się bardziej świetlista. Zauważmy, że kolory w obrazie z dużą ilością oleju są bardziej przytłumione, po latach żółkną (holenderskie martwe natury z 17. wieku).
Ten sam efekt można uzyskać, stosując się jednak do zasad technologii. Wystarczy zaizolować pilśń / deskę / płótno wodą klejową lub jeszcze lepiej – zrobić chudy, kredowy grunt (z małą ilością oleju na płótno, lub bez oleju na płytę / deskę).
Aby zmienić kolor białego gruntu, można go zabarwić w masie lub połozyć na wyschniety grunt zabarwioną imprimiturę.
Wszystkie te zabiegi wymagają czasu. Dlatego dobrze jest przygotować takie płótna/ deski/ płyty wcześniej, w wiekrzej ilości. Ja raz na pół roku robie około 15 takich płócien. Poświęcam na to 2-3 dni. Ponieważ trudno jest z góry przewidzieć, jakie formaty będą potrzebne, często maluję obraz na nieco większym blejtramie i po skończeniu przenoszę go na właściwe krosno.

Warsztat Olgi Boznańskiej

Boznańska maluje na chudym, chłonnym podkładzie. Często są to płyty pilśniowe i tektury, których nawet nie przeTechnika wosku zmydlonego. Spoiwem jest wosk, który miesza się z odsączoną farbą olejną (farbę wyciska się na tekturę, olej przenika do papieru i tę odsączona farbę, po kilku minutach, przenosi się szpachelką na paletę i miesza ze spoiwem – woskiem zmydlonym. W tej technice lepiej sprawdzają się farby winsor newton. Rembranty są zbyt mocno nasączone olejem. Jednak najlepsze z farb, jakie znam, są tu OLD HOLLAND – mocno nasączone grubszym pigmentem.
Ta technika daje też mozliwość kładzenia grubych faktur, które po wyschnięciu nie pekają, a kolory zachowują świetlistość.


Co jeśli przystępujemy do obrazu po dłuższej przerwie?
Obraz należy odtłuścić! Najskuteczniejsza jest cebula. Można też użyć ziemniaka i śliny. Tniemy cebulę / ziemniak na plastry i smarujemy powierzchnię obrazu (malaturę). Potem wycieramy resztki soku ścierką. Dla poprawy przyczepności można obraz posmarować cienka warstwą żółci wołowej (sprzedawana w sklepach dla plastyków) – poprawia przyczepność.kleja ani nie gruntuje, co nie jest dobre technologicznie. Dlatego po latach pilśń, nieodporna na wilgoć, wygina się i zniekształca, a farba z małą ilością spoiwa po latach kruszy się i odpada. Podczas malowania olej z farby wchłania się w podłoże (pilśń / tekturę).
Dlaczego tak robiła? Z pośpiechu. Brała, co było pod ręką. Malowała tak wiele szkiców, badała temat. Trochę tak jak pisarz, który się rozpisuje, a potem zapisane kartki wyrzuca.

Farba na chudym podkładzie inaczej się zachowuje. Pozbawiona oleju staje się bardziej świetlista. Zauważmy, że kolory w obrazie z dużą ilością oleju są bardziej przytłumione, po latach żółkną (holenderskie martwe natury z 17. wieku).
Ten sam efekt można uzyskać, stosując się jednak do zasad technologii. Wystarczy zaizolować pilśń / deskę / płótno wodą klejową lub jeszcze lepiej – zrobić chudy, kredowy grunt (z małą ilością oleju na płótno, lub bez oleju na płytę / deskę).
Aby zmienić kolor białego gruntu, można go zabarwić w masie lub połozyć na wyschniety grunt zabarwioną imprimiturę.
Wszystkie te zabiegi wymagają czasu. Dlatego dobrze jest przygotować takie płótna/ deski/ płyty wcześniej, w wiekrzej ilości. Ja raz na pół roku robie około 15 takich płócien. Poświęcam na to 2-3 dni. Ponieważ trudno jest z góry przewidzieć, jakie formaty będą potrzebne, często maluję obraz na nieco większym blejtramie i po skończeniu przenoszę go na właściwe krosno.